ដោយសារតែអវិជ្ជាបាំងរមែងធ្វើឱ្យមនុស្សយើងចេះតែឈ្លោះគ្នា ស្អប់គ្នា គំកួនគ្នា ព្រោះមិនបានមើលឃើញនូវធាតុពិតក្នុងខ្លួន ដូច្នេះម្នាក់ៗរវល់តែជាប់ជំពាក់ប្រកាន់ថាជាអ្នកនេះ ថាជាអ្នកនោះ ប្រកាន់ថាអញ ម្ល៉ោះហើយបញ្ហាម៉ឺនសែនជំពូកនៅក្នុងខ្លួនម្នាក់ៗ ដោះស្រាយមិនចេះចប់ ។…
ដោយសារតែអវិជ្ជាបាំងរមែងធ្វើឱ្យមនុស្សយើងចេះតែឈ្លោះគ្នា ស្អប់គ្នា គំកួនគ្នា ព្រោះមិនបានមើលឃើញនូវធាតុពិតក្នុងខ្លួន ដូច្នេះម្នាក់ៗរវល់តែជាប់ជំពាក់ប្រកាន់ថាជាអ្នកនេះ ថាជាអ្នកនោះ ប្រកាន់ថាអញ ម្ល៉ោះហើយបញ្ហាម៉ឺនសែនជំពូកនៅក្នុងខ្លួនម្នាក់ៗ ដោះស្រាយមិនចេះចប់ ។
តាមពិតទៅអ្វីៗទាំងអស់នៅក្នុងខ្លួនយើងនេះសុទ្ធតែជាសភាវៈពិត ជាធាតុ រូប វេទនា សញ្ញា សង្ខារ វិញ្ញាណ ជាសច្ចធម៌ ប៉ុន្តែដោយអំណាចនៃសេចក្ដីល្ងង់គឺអវិជ្ជា ក៏សម្គាល់នូវធាតុពិតទាំងនោះថាជាគ្រឿងនាំឲ្យរីករាយ ជាគ្រឿងត្រេកត្រអាល ឯការពិតខ្លះទៀត ក៏សម្គាល់ថាជាបញ្ហា។ កាលបើសម្គាល់ថាជាបញ្ហាហើយ ក៏ខ្វាយខ្វល់ ភ័យព្រួយ ឬក៏ខឹងក្រោធនាំទុក្ខដាក់ខ្លួនកាន់ធ្ងន់ ។
ខណៈនេះបើយើងមិនបានអប់រំចម្រើនបញ្ញាទេ នឹងមិនអាចពិចារណាឱ្យឃើញតាមសេចក្តីពិតបានឡើយ ដូច្នេះហើយការទប់សេចក្ដីក្រោធដែលកើតឡើងរមែងមិនបានសម្រេចឡើយ ។ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ