ខេត្តកំពត ៖ ផ្ទៃដីស្រែអំបិលជាង៤០០០ហិកតា ត្រូវបានពុះចែកគ្នា ខណៈពេលសហគមន៍អ្នកផលិតអំបិល ត្រូវបានរំសាយអស់សកម្មភាពផលិតហើយ ។ សូមរំលឹកថា ខេត្តកំពតគឺជាខេត្តមួយជាប់មាត់សមុទ្រ និងមានភាពល្បីល្បាញតាំងពីយូរលង់មកហើយ ពីការផលិតអំបិលបានរាប់មឺុនតោនក្នុងមួយរដូវៗ ដោយផ្គត់ផ្គង់តម្រូវការក្នុងប្រទេសមិនចោទជាបញ្ហាអ្វីឡើយ ។
ប៉ុន្តែប៉ុន្មានឆាំ្នចុងក្រោយនេះសហគមន៍អ្នកផលិតអំបិល ផលិតលែងបានដោយសារតែការផលិតអំបិលតាមប្រពៃណីបង្ហូរទឹកចូលស្រែរំពឹងលើថាមពលព្រះអាទិត្យប្រៀបដូចធ្វើស្រែប្រវាស់មេឃនោះ ពិតជាជួបបញ្ហាដោយសារការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ បានធ្វើឱ្យចំនួនទិន្នផលអំបិលបានថយចុះ ម្យ៉ាងទៀតអំបិលប្រឡាក់ដីមិនស្អាត និងមិនមានការដាក់អុីយ៉ូតផងនោះ បានក្លាយជាការប្រឈមពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ ធ្វើឱ្យទីផ្សារអំបិលលំបាកក្នុងការប្រកួតប្រជែងជាមួយអំបិលនាំចូល ។
លោក អុំ ឈុន នាយករដ្ឋបាលសហគមន៍អ្នកផលិតអំបិលបានថ្លែងប្រាប់ឱ្យដឹងកាលពីពេលថ្មីៗនេះថា សហគមន៍អ្នកផលិតអំបិលត្រូវបានរំសាយអស់ហើយ ។ លោក អុំ ឈុន បានប្រាប់បន្តថា ការរំសាយសហគមន៍អ្នកផលិតអំបិលនេះ ដោយសារតែផលិតអំបិលលែងបានមូលហេតុ មកពីអាកាសធាតុមិនល្អ ។
លោក អុំ ឈុន និយាយថាក្នុងឆាំ្ន២០១៨-២០១៩កន្លងទៅនេះ រដូវប្រាំងដែលផលិតបាន បែរជាមានភ្លៀងរលឹមធ្វើឱ្យសហគមន៍អ្នកផលិតអំបិល ខាតបង់រហូតដល់រំសាយអ្នកធ្វើការទាំងអស់ ។
ខេត្តកែបនិងខេត្តកំពតមានផ្ទៃដីសម្រាប់ផលិតអំបិលចំនួន៤ពាន់៥រយហិកតា ត្រូវបានបែងចែកភាគហ៊ុនគ្នាអស់ហើយ ។ ប៉ុន្តែក៏មានដីភាគហ៊ុនឯកជនខ្លះ គេកំពុងតែផលិតអំបិលឡើងវិញដែរគ្រាន់តែតិចតួចប៉ុណ្ណោះ ។ លោកនាយករដ្ឋបាលរូបនោះមិនបាននិយាយពីរឿងគេលក់ដីស្រែអំបិលទេ តែគេបានមើលឃើញថា ដីស្រែអំបិលបច្ចុប្បន្នម្ចាស់ដីកំពុងលក់ទៅឱ្យជនជាតិចិន ខណៈពេលសហគមន៍អ្នកផលិតអំបិលបានបិទទ្វារបស់ខ្លួន ។ សូម្បីរោងឃ្លាំងផ្ទុកអំបិលក៏ត្រូវបោះបង់ដួលរលំលែងប្រើប្រាស់ដែរ ។
លោកតា អ៊ុក សុខ ពេលនេះអាយុ៨៩ឆាំ្ន និងជាអតីតរាជការបាននិយាយថា ខេត្តកំពតធ្លាប់មានឈ្មោះបោះសំឡេងយូរឆាំ្នមកហើយរឿងផលិតអំបិល ប៉ុន្តែសម្រាប់រូបលោកមានវ័យចំណាស់ទៅហើយ នៅតែស្ដាយដែលបច្ចុប្បន្នខេត្តកំពតផលិតអំបិលលែងបាន ។ គេនៅចងចាំបានថា កាលពីជាង១០ឆ្នាំមុនលោក ខូយ ឃុនហួរ អភិបាលខេត្តកំពត និងលោក ហាស់ សារ៉េត អភិបាលខេត្តកែបបានថ្លែងថា ស្របពេលសម្ភោធអគារសហគមន៍ អ្នកផលិតអំបិលបានហាមឃាត់ថាមិនឱ្យនរណាអាចយកដីស្រែអំបិលលក់ដូរក្រៅពីការផលិតអំបិលបានទេ ។
ទោះបីជាបែបនេះក្តី បន្ទាប់ពីការផលិតអំបិលតាមប្រពៃណីលែងបានហើយ រាជរដ្ឋាភិបាលក៏បានបញ្ជាទិញអំបិលរាប់ម៉ឺនតោនពីប្រទេសចិន និងបច្ចុប្បន្នក៏មានការទិញអំបិលពីប្រទេសឥណ្ឌាផងដែរ ទើបការផលិតអំបិលក្នុងស្រុកបានធ្លាក់ចុះឯកឯង ។ សម្រាប់អនាគតការផលិតអំបិល គប្បីផលិតតាមបែបឧស្សាហកម្មទើបធានានិរន្តរភាពបាន ហើយការផលិតអំបិលប្រវាស់មេឃដូចសព្វថ្ងៃអាចនឹងបាត់បង់ដោយស្វ័យប្រវត្តិ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ