ប្រពៃណីរបស់ប្រជាជនចិនក៏ដូចប្រជាជនវៀតណាម ឬអ្នកកាត់ចិន-វៀតណាមកាន់តាមត្រណមខ្លាំងណាស់គឺមិនហ៊ានដកជើងធូបមុនថ្ងៃកំណត់ទេ ត្រូវរង់ចាំរយៈពេល១ឆ្នាំពេញបរិបូណ៌ ពោលគឺចាប់ពីដើមឆ្នាំរហូតដល់ចុងឆ្នាំ ទើបគេហ៊ានធ្វើពិធីសែនដើម្បីរុះរើ និងដកជើងធូបពីកំប៉ុង ផើងចេញបាន ។ ដោយហោចទៅអ្នកកាត់ចិន-វៀតណាម កុំថាឡើយដល់ទៅដកជើងធូបចេញពីកំប៉ុង…
ប្រពៃណីរបស់ប្រជាជនចិនក៏ដូចប្រជាជនវៀតណាម ឬអ្នកកាត់ចិន-វៀតណាមកាន់តាមត្រណមខ្លាំងណាស់គឺមិនហ៊ានដកជើងធូបមុនថ្ងៃកំណត់ទេ ត្រូវរង់ចាំរយៈពេល១ឆ្នាំពេញបរិបូណ៌ ពោលគឺចាប់ពីដើមឆ្នាំរហូតដល់ចុងឆ្នាំ ទើបគេហ៊ានធ្វើពិធីសែនដើម្បីរុះរើ និងដកជើងធូបពីកំប៉ុង ផើងចេញបាន ។
ដោយហោចទៅអ្នកកាត់ចិន-វៀតណាម កុំថាឡើយដល់ទៅដកជើងធូបចេញពីកំប៉ុង សូម្បីតែកំប៉ុងជើងធូបក៏មិនហ៊ានទៅប៉ះពាល់ផង យ៉ាងច្រើនហ៊ានត្រឹមតែជូតសម្អាតធូលី ផេះតិចតួចប៉ុណ្ណោះ ។
នៅពេលសួរថា ហេតុអ្វីបានជាត្រូវរង់ចាំរហូតដល់ថ្ងៃសែនដកជើងធូបដែលមានរយៈពេលមួយឆ្នាំ ទើបហ៊ានដកជើងធូបចេញពីកំប៉ុងនោះ ? ចំណុចនេះពុំសូវមានជនជាតិចិនរូបណាបកស្រាយឱ្យបានច្បាស់លាស់ទេ ដោយពួកគេភាគច្រើនឆ្លើយប្រហាក់ប្រហែលគ្នាថា វាជាទម្លាប់ គឺធ្វើតាមអ្វីដែលគេធ្លាប់ឃើញចាស់ៗធ្វើតៗគ្នាមក តែបើហ៊ានដកជើងធូបចេញពីកំប៉ុង ឬរុះរើកំប៉ុងជើងធូប ខ្លាចដាក់រាសី រកស៊ីមិនឡើង ឬជួបគ្រោះកាចចង្រៃផ្សេងៗ ។
ចំពោះត្រណមនេះ ព្រឹទ្ធាចារ្យ ហេង លីហៀង ជាអ្នកស្នងរូបតាំងពីក្មេងមកបានពន្យល់ថា កុងម៉ានិងទេវតាដែលជាម្ចាស់កំប៉ុងជើងធូបមិនចង់ មិនចូលចិត្តឱ្យអ្នកណាប៉ះពាល់កំប៉ុងជើងធូបរបស់គាត់ទេ ដោយចាត់ទុកការប៉ះពាល់នោះថាជាការរំខានភាពស្ងប់សុខរបស់ពួកគាត់ ឬជាការមិនគោរពចំពោះពួកគាត់ ។ បើមានអ្នកប៉ះពាល់កំប៉ុងជើងធូប ដែលជាការរំខានដល់កុងម៉ានិងទេវតានោះ ព្រលឹងអ្នកទាំងនោះមិនសប្បាយចិត្តអាចនឹងបង្កគ្រោះមិនល្អណាមួយដល់ម្ចាស់ផ្ទះ ឬមិនជួយការពារ និងមិនឱ្យចម្រុងចម្រើនឡើយ ។
ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី លោកព្រឹទ្ធាចារ្យបានបញ្ជាក់ថា ប្រពៃណីជាអ្វីដែលគេគប្បីថែរក្សាមែនហើយ ប៉ុន្តែសុវត្ថិភាពក៏ជាអ្វីដែលគេមិនគប្បីធ្វេសប្រហែសដែរ ដ្បិតគេបានដឹងឮជាហូរហែមកហើយថា អគ្គិភ័យកើតពីកំប៉ុងជើងធូបនេះក៏មិនតិចដែរ ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ