តាមធម្មតាបុថុជ្ជនតែងជួបនូវអារម្មណ៍ គឺហេតុការណ៍គ្រប់យ៉ាងរាល់នាទីនៃជីវិតរបស់ខ្លួន ខណៈនេះបើមិនបានអប់រំចិត្តឱ្យល្អទេ នឹងកើតក្តីវិបត្តិដោយប្រការណាមួយមិនខាន ។ ជាការពិតណាស់តាំងពីភ្ញាក់ពីដំណេកដឹងខ្លួនឡើងត្រចៀកជួបនឹងស៓ឡេង ភ្នែកជួបនឹងរូប ច្រមុះជួបនឹងក្លិន អណ្តាតជួបនឹងរសជាតិ កាយប៉ះនឹងវត្ថុគ្រប់យ៉ាង…
តាមធម្មតាបុថុជ្ជនតែងជួបនូវអារម្មណ៍ គឺហេតុការណ៍គ្រប់យ៉ាងរាល់នាទីនៃជីវិតរបស់ខ្លួន ខណៈនេះបើមិនបានអប់រំចិត្តឱ្យល្អទេ នឹងកើតក្តីវិបត្តិដោយប្រការណាមួយមិនខាន ។
ជាការពិតណាស់តាំងពីភ្ញាក់ពីដំណេកដឹងខ្លួនឡើងត្រចៀកជួបនឹងស៓ឡេង ភ្នែកជួបនឹងរូប ច្រមុះជួបនឹងក្លិន អណ្តាតជួបនឹងរសជាតិ កាយប៉ះនឹងវត្ថុគ្រប់យ៉ាង ។ អារម្មណ៍ទាំងនេះ ខ្លះជាទីពេញចិត្តនាំឱ្យសប្បាយ ខ្លះជាទីស្អប់ខ្ពើមនាំឱ្យខឹងមួម៉ៅក្តៅក្រហាយ ។
ប៉ុន្តែ ព្រះអរិយបុគ្គលដែលជាមនុស្សដ៏ប្រសើរមានចិត្តស្អាតបរិសុទ្ធ ចាកកិលេសតណ្ហា លោភៈ ទោសៈ មោ ហៈហើយនោះ លោកមិនសោយសោកក្តៅក្រហាយនឹងអារម្មណ៍ទាំងនោះឡើយ ។ ដូចនេះការព្យាយាមអប់រំចិត្តរហូតបានជាចិត្តមិនសោកសៅឈ្មោះថាជាអ្នកអប់រំចិត្តបានល្អហើយ ។ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ